(Wedge WEDGECD0123)
Ammatsou is de opvolger van Amadjar uit 2019 en het negende album alweer van de Tuareg woestijn folkrockers. ‘De angst voorbij’ luidt de Nederlandse vertaling uit het Tamashek van de titel. Behalve de kenmerkende pulserende riffs op (elektrisch) gitaar, de hypnotiserende ritmen en de laidback vocalen spelen banjo’s, violen en pedalsteel een rol op dit mede door Daniel Lanois geproduceerde album. Woestijn ontmoet prairie zou je kunnen stellen…
Het was de bedoeling het gehele album op te nemen in Nashville, maar corona gooide de plannen in de war. Tinariwen maakte hun opnamen in een opgebouwde tentstudio in de woestijn in Algerije, Lanois voegde zijn deel toe in Los Angeles en gastmusici Wess Corbett en Fats Kaplin deden hun ding in Nashville. Percussionist Amar Chaoui maakte het geheel compleet met zijn in Parijs opgenomen bijdragen. Toch vormt deze Ammatsou een coherent geheel. De sound klinkt wat frivoler en doorschijnender dan op eerdere albums van het woestijngezelschap en daarmee klinkt het toegankelijker dan ooit.
De gitaristen Abdallah Ag Alhousseyni en Ibrahim Ag Alhabib zorgen samen met leadzanger Alhassane Ag Touhami voor het merendeel van de composities. De cultuur waarvan deze muziek deel uit maakt mag eeuwenoud zijn, de onderwerpen van de liederen zijn meer dan eigentijds en up to date. De toevoeging van de ‘Amerikaanse’ instrumenten (banjo, fiddle, pedalsteel) is eerder bescheiden en subtiel dan overheersend te noemen. Wat dat betreft is de luit in Tidjit bepalender. Wie dus bang is voor ‘verwesteren’ van de desertblues komt van een koude kermis thuis.
Lanois heeft weer een prima productie afgeleverd met kennis over en gevoel en eerbied voor de aloude Tuareg cultuur. Ammatsou is, zeker voor wie nog onbekend is met de Tuareg folkrock, een zeer aan te bevelen album.
