Kullakarva (Shimmer Gold)
(Trad Attack! Music)
Toen dit trio drie jaar besloot tot een frontale aanval op hun Estse traditie, zagen ze dit aanvankelijk als een leuk experiment voor eigen plezier, waarbij ze zichzelf in geen enkel keurslijf wilden hijsen. Hun recept bleek evenwel zo gesmaakt dat ze ondertussen reeds een tweede album wisten te realiseren. Ophitsende en sprankelende Estse klanken, waarin de moderniteit van elektronische technieken en de oude tradities zich naadloos met elkaar verweven, met de energie van een dozijn muzikanten, is hun devies.
Vanuit krassige opnames van lang vergeten stemmen uit de dorpen bouwen ze pulserende ritmische structuren uit met een eivolle klank. Die gaat uit van een 12-stringgitaar (Jalmar Vabarna), drums (Tönu Tubli, ook zither en klokkenspel) en een set whistles, mondharp en vooral ook de Estse doedelzak die onbetwistbaar in goeie handen vertoeven bij Sandra Vabarna.
Maar ook aan vocalen ontbreekt het niet, want meestal wordt vertrokken van zorgvuldig gedocumenteerde (in het booklet ook in het Engels vertaalde) oude liedteksten, die door het trio bezongen worden met respect voor hun zangtradities (onder meer de runo – in de uptempo ‘Talgo‘ (‘werkbij’) bijvoorbeeld – en leelozang).
Hypersonisch klinkt ook hun versie van het kinderaftelrijmpje ‘Sõit‘ (‘rit’) dat zo meer de sfeer schept van een achtervolging vol gevaren. Uiteraard bezingen ze ook graag de liefde, alle tragiek inbegrepen, wat leidt tot intiemere sfeerscheppingen. Daarnaast brengen ze enkele instrumentalen te berde die zeker goed dansbaar zijn, zoals ‘Nüüdispolka‘ (voor de vluggerds). Ook beren (‘Mõmm‘) en wolven (‘Metsa Kuldsed kuningad‘) maken bron uit van inspiratie en aanbidding. De titelsong ‘Kullakarva‘ tenslotte is het resultaat van een in 1889 geschreven ‘slangenwoord’-vers, een heuse tongbreker dus.