 |
Zoom
(Aventuramusica, AM 010)
Dit Belgische trio, met chromatisch accordeonist en componist Tuur Florizoone, Philip Laloy (basfluit, sopraan- en altsaxofoon en basfluit) en Vincent Noiret (contrabas), blies onlangs twintig kaarsen uit. Ooit gestart als gelegenheidsensemble om een circusvoorstelling in Duitsland op te luisteren, lieten ze elkaar sindsdien nooit helemaal los. Ze vieren ze hun jubileum met een vierde album, waarvan de titel zonder meer verwijst naar hun voorliefde om uitgesproken, suggestieve klanklandschappen te scheppen die naadloos aansluiten bij verstilde (fotografische) dan wel bewegende (filmische) beelden uit fotoseries, films, documentaires…
Niet toevallig wordt de cd-hoes dan ook verrijkt met foto’s van Harry Gruyaert, die vorig jaar het wachten vereeuwigde en componeerde Tuur onder meer met Photographer een aantal nummers voor de documentaire rond Gruyaert. Hoewel alle nummers gecreëerd worden vanuit de piano, kiest Florizoone steeds resoluut voor zijn draagbaar klavier wanneer het podiumwerk eraan komt en waarmee hij als het ware vergroeid is geraakt, samen ademend vanuit de buik. Hoewel hiermee voortdurend present nemen beide andere muzikanten een evenwaardige, vaak complementaire, positie in. Het trio volhardt in het aanbieden van een typisch ‘Belgische’ jazz sound, waarin naast de eigen roots, ook andere culturele invloeden zich laten gelden.
Een dromerige jazzswing ent zich al op het openingsnummer But Bout bought a boat, dat twaalf andere nummers voorgaat die wedijveren in sprankelende, feestelijke lichtheid, doorgaans evenwel met verrassende, soms melancholische, wendingen. Cherbourg ademt de geur van de musette, maar overstijgt het genre op virtuoze wijze. Mede door de indringende droge ritmiek vanuit de contrabas komen we in Craft in een industrieel landschap terecht. Laat je meevoeren in het meanderende Oakland of chambersound van Still, waarin zich telkens een beklijvende spanningsboog ontwikkelt.
Soms zijn de tinten iets donkerder, zoals in het wat bluesy gekruide Ugo, bij de inzet van het epische (en onverwacht openbrekende) titelnummer Zoom of het louterende in memoriam waarnaar Symphony For E.L. verwijst (en waarin het accordeon zich bij momenten transformeert tot orgel. De zorgen worden van ons afgeschud door composities als Glüpsül en Happy Sam die ons naar mondaine salonoorden lijken te voeren. Een sterk contrast met de haast shamanistische inzet op saxofoon en bas van het ook wat Oosters gekruide, introspectieve Photographer, waarna het verjaardagsfeestje Welgezind afgesloten wordt met een blijde uittocht.
Elegantie troef binnen deze set, op zich gemakkelijk toegankelijke instrumentale portretten, die bij herbeluistering evenwel steeds weer nieuwe geheimen prijsgeven vanuit hun subtiele gelaagdheid, die oneindige ruimte bieden aan de eigen verbeelding.
Aankomende tourdata in Nederland :
08 Februari 2020, Tilburg, NL – Paradox 20h30
07 Maart 2020, Leiden, NL – Hot House 20h30
22 Maart 2020, Amsterdam, NL – De Roode Bioscoop 20h30
