Met steun van de Fédération Wallonie-Bruxelles wil homerecords.be ook het volkslied uit Wallonië enerzijds bewaren en anderzijds een nieuwe inkleuring geven. Twee recente cd’s van deze uitgever lijken mij bijzonder geslaagd in dat opzet.
Voor Chants d’amour et de mort en Wallonie werd beroep gedaan op muzikanten en zangers uit de drie Belgische regio’s. Uit Wallonië komt zanger Vincent Grégoire, gespecialiseerd in barokmuziek. Hij collecteerde recentelijk zelf een deel van de oude liederen of zocht ze op in oudere uitgaven. Elly Aerden is een Vlaamse zangeres die al in meerdere folkformaties meezong, ondermeer bij Bodixel, Mairan en The Ballroom Orchestra. Verder speelt ook de groep AmoRRomA onder leiding van fluitist Jowan Merckx met ook harpiste Sarah Ridy en contrabassist Vincent Noiret. De titel zegt het duidelijk: hier worden zowel droevige als erg opgewekte liederen ten gehore gebracht. Zowel door de zang als door de begeleiding klinken deze volkse liederen als oude muziek. Het tussenspel op fluit door Merckx, ondersteund door de harp van Ridy geeft de ganse cd een bijzonder mooie klank. Er staan overigens twee door Merckx gecomponeerde instrumentale nummers op deze schijf. Alhoewel sommige liederen tot in Québec terug te vinden zijn, worden hier vooral nog zelden of nooit uitgebrachte liederen gezongen. Het bekende maar mooie La belle de Charenton maakt hierop een uitzondering. Twee liederen zijn in het Waals dialect gezongen. Tot ruv’nant du l’fiesse à Logbiermé is op zich al het beluisteren van deze cd waard. Deze cd met Waalse liederen over liefde en dood is een bijzonder waardevolle uitgave. Een juweeltje eigenlijk. Onder andere op dinsdagmiddag 13 augustus, worden deze liederen vertolkt in de Leuvense Sint Michielskerk.
4446102
Van een totaal andere soort zijn de liederen op Codicille 2013. Hier horen we vooral de muzikanten Marc Malempré en Rémi Decker. De eerste speelt viool en doedelzak, de tweede gitaar, whistle en doedelzak. Allebei zingen ze ook de volksliederen die hier verzameld zijn. Er wordt soms meegezongen door celliste Florence Bailly en accordeonist Martin de Roos. De cd kreeg ook de vermelding ‘Chanson populaire de Wallonie’ mee. Op een enkele uitzondering na worden de liederen hier in het Frans gezongen. De liederen worden ‘cramignons’ genoemd. De ‘cramignon’ is een oude populaire dans uit de streek van Luik die op deze liederen gedanst werd. Het zijn liederen die beantwoord moeten worden. De voorzanger lanceert de eerste zin en het volk herhaalt deze als antwoord. Malempré en Decker hebben een persoonlijke, gevarieerde keuze gemaakt uit de vele ‘cramignons’ die ze in oude uitgaven vonden. Ze gaven meerdere liederen wel een eigen, nieuw ritme mee. Op die manier slaan ze een brug tussen de traditie en hedendaagse muziek. Zo klinkt Soldat qui revient de la guerre, ondersteund door de harmonica van Olivier Poumay, als een moderne blues. Er werden nog andere gastmuzikanten uitgnodigd. Op een instrumentaal nummer, gecomponeerd door Decker, speelt zelfs de Koninklijke Fanfare ‘Verenigde Vrienden’ uit Wolfsdonk mee. Luisteren naar Codicille 2013 is helemaal niet luisteren naar ‘oude’ liedjes. De vermelding 2013 is zeer terecht.
