UDU – Buryatia-Lithuania

Buryatia-Lithuania
(CPL Music CPL036)

De cd duurt nauwelijks 30 minuten. Maar kwantiteit (hier de tijdsfactor) is niet evenredig aan kwaliteit (hier de vertolkte muziek). UDU is een bijna onmogelijke amalgaam. Muzikanten uit het Siberisch Mongoolse Buryat, met hun instrumenten en vooral keelzang, vormen een formatie met collegae uit Litouwen.
Ze bewerken traditionals uit beide landen en vermengen die tot een zeer smakelijk geheel. De keelzang (Alexander Arkhincheev) gaat perfect samen met de dromerige stem van de Litouwse zangeres (Laurita Peleniute). Gekker nog: beiden zingen in hun eigen taal en soms worden twee liederen versmeed tot een nieuw geheel, zoals openingstrack Zulayashie-Duno upé. De thematiek is in de twee songs – en dus in de twee landen – identiek: het uithuwelijken van meisjes en de ceremonies die daarbij hoorden. Nu is dat uithuwelijken wat achterhaald, maar de bewerking die voortkomt uit de oude songs reuze interessant.
De muzikale begeleiding voor de songs is beperkt, maar zeer efficiënt: gitaar, drums en percussie (maar in ondersteunende, niet compenserende functie), viool, mandoline, shrutibox en de traditionele Buryat vioollier. Het is toch vooral de (samen)zang  die imponeert: soms fluisterend, dan weer krachtig en overrompelend. Zo krijgen enkele Litouwse sutartiné (een meervoudig polyfone liedvorm) een nieuwe betekenis met de toegevoegde keelzang uit Mongolië.
‘Ons doel is niet om de verschillen of overeenkomsten van onze identiteiten te uiten, maar onze muziek te delen vanuit ons hart’ is een uitspraak van de groep. Wanneer verschillen overboord gegooid worden kan dat, mits gedaan vanuit overtuiging, passie en emotie, voortreffelijke dingen opleveren. Muziek verbindt en UDU is daarvan het bewijs. En die korte speelduur: ach, de repeatknop….

Scroll naar boven