(Nordic Notes NN192)
Zo’n twee jaar geleden schreef ik een eerste recensie van de Finse groep Uusikuu. Hetzelfde vijftal heeft nu een opvolger voor Karuselli. Piknik is inmiddels de zesde in een reeks.
Oorspronkelijk had het kwintet het doel om de oude, traditionele Finse tango uit de periode 1930 tot 1960 nieuw leven in te blazen. Daarin zijn ze zeker geslaagd, maar op Piknik wordt de focus – deels – verlegd naar de jaren ’70 en ’80. Toch hoor je nog de flarden van die aanvankelijke doelstelling terug, zoals in Sä kaunehin oot, een Finse variant op de swinghit Bei mir bist du schön. Ook hun voorliefde voor het Europese songfestival – zie eerdere recensie – komt terug in Yes sir alkaa polttaa. Wie kent het origineel van het Eurovisieduo Baccara nog? Laila Kinnunen, de moeder van gastzangeres Milana Misic, was overigens in 1961 de eerste deelnemer uit Finland bij dat festijn. Summer wine van Lee Hazelwood en Nancy Sinatra werd omgetoverd tot Kotoviini.
Maar het blijft niet bij covers, remakes en zeker geen nostalgie. Zelf schreven ze een handvol liederen. Daarbij doen ze muzikaal een beroep op een breed spectrum aan stijlen, van tango tot hoempa, swing, walsen en zelfs een vleugje Nordic Noir. Het geluid van de groep doet warm aan, klinkt zeer coherent en toch ontspannen. De instrumentbeheersing is optimaal en nergens wordt over de scheef gegaan. Arrangementen zijn doordacht eenvoudig en toch boeiend met de vocalen van Laura Ryhänen – soms afgewisseld door de evenzeer vakkundige Mikko Kuisma – is het terechte boegbeeld van het vijftal.
Een sterke cd wederom, waar je alleen maar vrolijk van wordt.
