Live
(Six Degree Records, SDR1165-2)
Het kan niet uitblijven dat wanneer het derde album van een artiest een live-product is, daar veel bekende stukken op staan. Zo ook op Live van de inmiddels beroemde zoon van de in 2006 overleden legendarische Ali Farka Touré. Toch is Live een volwaardige opvolger van Fondo, uit 2009. Sterker, de geweldige drive en dynamiek van Vieux komen juist uitstekend tot hun recht in een live-setting. Waar nogal wat live-albums waarop de elektrische gitaar een hoofdrol speelt, neigen tot overdadige en oeverloze solopartijen, is dat op Live niet het geval. Dat betekent niet dat Vieux niet minuten lang tekeer kan gaan op zijn Fender Stratocaster. Op de een of andere manier is zijn vingervlugge gitaarspel meeslepend en verhalend, en weet hij zo zijn publiek volledig in zijn ban te houden, tot de laatste noot aan toe. Het wordt nooit teveel, ook al vanwege de prima begeleiding en de zang. Een ruim negen minuten durend nummer als Walaïdu is een van de mooiste bluesnummers die ik ooit live heb gehoord. Het is een nummer dat zijn vader samen met Ry Cooder heeft opgenomen op hun gezamenlijke meesterwerk Talking Timbuktu (1994). Het brengt de verschillen en overeenkomsten in stijl en techniek aan het licht tussen vader en zoon Touré, waarbij junior energiek en uitbundig overkomt en senior bedachtzaam en subtiel. Als echter één ding duidelijk wordt, is het dat Vieux de wereldklasse van zijn vader heeft geërfd. Op Live overtuigt Vieux als een van de beste gitaristen van het hedendaagse Afrika.