Wagenbreth & Uhlmann – Einsam heut nacht

wagenbreth

Einsam heut nacht
(Skycap Records 13590 / Rough Trade)

De heren Manne Wagenbreth en Johannes Uhlmann uit Leipzig zijn al jaren actief in diverse folkformaties. Dit is hun eerste album als duo. Wagenbreth zingt en speelt voornamelijk gitaar, maar laat zich daarnaast ook horen op allerlei snaarinstrumenten, mondharmonica, percussie en digitale spielerei. Uhlmann beperkt zich tot trekzak en zingen. De titel van de cd zou ook in de richting van schlagers oid kunnen wijzen, maar dat is haast het enige dat er nou net níet op staat. Want het vliegt op dit album werkelijk alle kanten op. Er wordt gezongen in het Duits, Engels, Frans en er zijn instrumentals. Er is pop, blues, country, folk, balfolk, musette, cajun, of afgeleiden daarvan, waarbij enkele gastmuzikanten op viool, fluit, mandolinetrombone en met zang de plaatjes nog wat inkleuren. Wat voorbeelden: Make me smile (Steve Harley), Darling be home soon (John Sebastian), The river (Brian Eno), When the boys come marching in (Tommy Sands), Heart like a wheel (Anna McGarrigle), Aux marches du palais (18e eeuws Frans lied). Naast die flink bewerkte covers zijn er ook traditionals en het nodige eigen werk. Kan dat allemaal naast elkaar wel goed gaan? Ten dele wel. Instrumentaal staan ze hun mannetje zeker. Het knelt wat meer bij de zang. Die komt niet in elke muzikale stijl (en taal) zo passend uit de verf en er is ook opnametechnisch wel wat op aan te merken. Een song mooi vinden, de originele uitvoerder bewonderen en er zelf iets mee doen zijn zeer verschillende dingen. Toch is dit een eerlijke, pretentieloze en sympathieke plaat, waarbij de Duitse folkliedjes met alleen trekzak en gitaar misschien toch het best overkomen.

Scroll naar boven