Al jaren – vanaf 1985 – hou ik dagboeken bij. Natuurlijk ben ik niet de enige die dat doet. Het is strikt privé, maar net als al die agenda’s gespaard vanaf ’76, weet ik wie ik ben en wat ik doe in mijn leven. Maar moet ik nu schrijven als ik niets te melden heb aan mijzelf voor de toekomst ?
Hoorde ik dat tientallen salamanders en kikkers in hun winterslaap verdronken zijn ten behoeve van strandhuisjes, die dreigden onder te lopen. Wonderlijk dat de natuur altijd het onderspit delft bij aanwezigheid van De Mens. De werkelijkheid is dat De Mens uiteindelijk zichzelf zal uitroeien, alle goede bedoelingen van de wetenschap ten spijt. We weten veel en zeggen er naar te willen handelen, tot het moment dat het teveel genot in de weg staat of dat het teveel geld gaat kosten naar ons eigen goeddunken. God Geld houdt onze verslaving wel in stand en bij de les, ten koste van het overige leven. En zoals bij elke junk: uiteindelijk ga je er aan kapot en misschien eerder dan gedacht.
Ik dacht dat ik niets te melden had, maar vanavond ga ik weer naar een fijn concert met échte Ieren die hun traditie laten horen en ook het verschil tussen ‘zij van de oorsprong en wij van het nadoen’. Zo goed mogelijk, maar toch…
Een fijn gezelschap rondt Zoë Conway en partner én zussen. Zoë heeft met de belangrijkste muzikanten van Ierland gespeeld en was ook een onderdeel van de Riverdance shows.
Als onderdeel van ZoDoMo had ik ze al eens gezien bij Roots aan de Zaan en hun 2016 cd In full sail daar gekocht . ZoDoMo is de supergroep van Donal Lunny , Zoë Conway en Mairtin O’ Connor. Het album is zeer de moeite waard, met allemaal leuke tunes voor de melodietjesliefhebbers, maar ook voor de songs. Dónal schreef Peadar O Donnell ter nagedachtenis van de belangrijke politieke Socialistische activist/politicus en schrijver uit de 19e en 20e eeuw. Dit stuk doet mij weer sterk terug denken aan zijn Planxty tijd. In het volgende stuk met een Gaelic titel, waar ik mij niet aan waag, etaleert Zoë haar fijne hoge stem om in de volgende twee stukken een reel en een ‘zoveel achtste‘ de veelzijdigheid aan te geven van dit album. De bijna klassieke Fairport song Crazy man Michael is ook weer tijdloos mooi, al blijft het hier toch altijd achter, met zoveel anderen, bij de oerversie met de stem van Sandy Denny. Ja, een mooi album met ook onder andere een mooi stuk waar Mairtin zijn balgenspel laat zinderen.
Het concert bij Roots was een familiefeest met partner en zussen die voor de pauze in duo’s speelden en na de break met z’n allen. Voor de pauze hoorden we de Cláirseach harp, de uilleann pipes, de concertina, de flute en de fiddle. Na de pauze kwamen Zoë’s fiddle en de gitaar erbij. Zoë zong ook een aantal nummers met haar heldere hoge stem. Onder meer het bekende Dúlamán, waarbij wij het refrein mochten meezingen.
Het was een geweldige avond met een grote afwisseling in het programma. De groep werd door een redelijk gevulde zaal goed ontvangen met de nodige gilletjes en uitroepen tijdens de voorstelling, en de groep had ook een gezellige en ontspannen uitstraling. Speciaal voor dit concert waren ze overgekomen vanuit Ierland en daar hebben ze ook zélf erg van genoten begrepen wij. Al bij al een memorabel concert.
ZoDoMo – In full sail (2016) Bandcamp
