Van Soorten
(Universal 987 460-4 / Music & Words)
Opnieuw heeft Willem Vermandere een boeiende cd met luchtige muziek uitgebracht. De vijfenzestigjarige beeldhouwer boetseerde tussen zijn liedjes ook weer instrumentaaltjes.
Twee ’typisch Vermandere’-liedjes openen de nieuwe schijf van de West-Vlaamse bard. Zowel de titelsong als Muziek leiden de luisteraar van spitsvondigheid naar verkeerde been om uiteindelijk via “o ja”-gedachten, grap en grol bij de clou terecht te komen. Vermandere dompelt je daarbij onder in woordenreeksen maar geeft met speelse klanken ook lucht. Een pingelende gitaar en een trompetje dat er aangenaam tussendoor kwettert, vormen het toefje muzikale slagroom. De cd staat bol van lieflijke overpeinzingen en prietpretprotrijmpjes. Opgewekte en ernstige instrumentaaltjes vullen de ruimte ertussen. De intermezzo’s klinken zelden ingewikkeld en brengen rust. Een stuwende bas staat midden in die muziek. Vermandere bespeelt verschillende klarinetten die soms naar fagotachtige diepzinnigheid en trieste klezmerklanken neigen. Maar speelsheid voert de boventoon en de afwisseling tussen muziek en zang werkt prima. De vijfenzestigjarige kunstenaar weet de toehoorder steeds aan zich te binden. In Kompels voel je de spanning tussen verleden en heden. Het koor Frappant geeft de boodschap in Tsunami extra body. En hoewel de ondersteuning van dat koor in Trafiek simpel lijkt, noopt de tekst wel weer tot nadenken. En dat is wat Vermandere doet: nadenkers verpakken in luchtige muziek. Hij heeft het weer geflikt om in al zijn eenvoud te boeien.