 |
Dans
(Coop Breizh CD 1121)
Yann-Fanch Kemener begon zijn loopbaan als fest-noz zanger met kan ha diskan liederen. Hij belandde in groepen als Barzaz, waarmee hij de Bretonse folkrevival een smoel gaf. Hij trad jaren op met pianist/keyboardspeler Didier Squiban. De laatste jaren richtte hij zich meer op het vertolken van al dan niet traditionele liederen in een oude muziek bezetting.
Met het Kemener trio keert hij weer terug bij de kan ha diskan. Maar niet de ‘oude stijl’. Met accordeonist Erwann Tobie en gitarist Heikki Bourgault, de laatste bekend van zijn samenwerking met Schotse doedelzakspeler Calum Stewart, verbindt Kemener de in feite a capella kan ha diskan (zang en tegenzang) met instrumentale interrupties.
Kemener neemt de eerste (zang)regel voor zijn rekening. Het antwoord komt van de instrumentalisten, waarbij Kemener het laatste deel van de herhaling oppikt. Niet helemaal origineel, maar door het trio wel heel verfijnd uitgevoerd. Tobie speelt zeer lichtvoetig en vervalt niet in de fout om met krachtige uithalen de begeleiding forser te maken. Dat geeft Bourgault ruimte om eveneens te schitteren. De gitarist kent een geweldige drive, maar kan ook heel subtiel te werk gaan zonder impact te verliezen. Fraai voorbeeld vind ik de An dro An trouzerion. Krachtig in heel zijn subtiliteit.
Kemener en muzikanten kozen twaalf traditionele Bretonse dansen met teksten uit en twee – een van Kemener, de andere van Tobie – eigen composities. Het tempo is vrijwel overal ‘voetjes van de vloer en hopsen maar’. De lengte varieert van krap een minuut tot ruim vijf minuten. Maar lang of kort, het is een weelde om naar deze fest noz kan ka diskan anno 2017 te luisteren.
