Yasmin Levy – Libertad
 |
Libertad
(World Village/Harmonia Mundi 450023)
Sinds ruim tien jaar kennen we de krachtige, maar beheerste stem van Yasmin Levy. Vooral de emoties van pijn en verdriet kan ze bijzonder smachtend vertolken. We kennen haar vooral als Israëlisch –Spaanse zangeres die vooral traditionele ladino liederen vertolkt. Ook op deze vijfde cd van haar staan een viertal ladino traditionals, waaronder het bekende La Rosa Enflorece als slotnummer. Vijf van de twaalf liederen zijn door haarzelf geschreven. Meer nog dan in haar vorige cd’s klinkt op deze Libertad de flamenco door, het handgeklap inbegrepen. Naast haar vaste begeleiders op gitaar, contrabas en percussie instrumenten speelt een schare gastmuzikanten mee, waaronder het twaalfkoppige The Strings Orchestra Istanbul. Turkse muzikale invloed is duidelijk te horen op Firuze op tekst van Aysel Gürel en op muziek van Atilla Özdemiroğlu. Olvidate de Mi, een van haar eigen nummers, zingt ze in duo met de Spaanse zangeres Concha Buika. Deze cd mag zeker naast haar vorige prijken. Levy is een klassezangeres uit de wereldmuziek. Nog zeggen dat de teksten van de liederen in het boekje zowel in het Engels als in het Frans te lezen zijn.
Over deze schrijver
Dries Delrue
Reeds als tiener werd ik geboeid door chanson en kleinkunst. Gaandeweg heeft deze interesse zich uitgebreid naar liederen in andere talen. Duitse chansonniers, zowel als Jiddische zangers en zangeressen en Latijns-Amerikaanse protestliederen konden mij bekoren.
Voor mijn eerste werkopdrachten in de jaren zeventig doorkruiste ik de Westhoek met zijn vele soldatenkerkhoven en monumenten die de Eerste Wereldoorlog herdenken. Dat heeft mijn interesse gewekt voor het oorlogsleed en natuurlijk ook voor de vele liederen die erover gezongen worden. Het folkfestival te Dranouter dat ik sinds 1981 bezoek en de Vredesconcerten Passendale hebben die interesse nog doen groeien.
Het Vlaamse folkblad Gandalf waaraan ik meewerkte ging in 1997 ter ziele. Als abonnee van New Folk Sounds las ik dat het blad nieuwe medewerkers vroeg. Zo schrijf ik sinds ruim vijftien jaar voor dit blad.
Mijn muzikale activiteit als koperblazer op alto in het plaatselijk harmonieorkest heb ik, wegens verhuis van West-Vlaanderen naar Limburg, stopgezet. Naast het luisteren naar en lezen over muziek, nemen de ruime tuin rond het nieuwe huis en het geregeld bezoek van en aan kinderen en kleinkinderen nu een ruim deel van mijn tijd in beslag.
Ik ben ook actief in plaatselijke verenigingen en geef, waar men mij vraagt, ook graag lezingen over het chanson. Het blijft mij boeien.
Dat Klaas, een van mijn zonen, zijn weg vond als auteur en zanger van Nederlandse en Franse chansons -Yevgueni en Delrue- stemt me bijzonder blij.