 |
Op de huid
(Eigen uitgave, www.zoutdeband.nl )
Zout bestaat al vele jaren maar kent zijn huidige bezetting sinds 2013 toen ‘fluitjesman’ Hans Houkes als zesde bandlid zijn intrede deed. De eerdere leden zijn Roy op ten Berg (gitaar en bouzouki), Remko Gouw (slagwerk en percussie), Jack de Graauw (basgitaar), Peter van Kreij (accordeon, banjo en toetsen) en Marino van Liempt (zang en gitaar). Het zijn allemaal geen jonkies meer, maar daar is in het enthousiasme van deze Brabanders niets van te merken. Als een stel jonge honden bijten ze zich vast in de nummers. Met hun jarenlange ervaring en verschillende achtergronden maken ze daar stuk voor stuk muzikale hoogstandjes van. De gezamenlijke (achtergrond)koortjes leveren daarbij een bijzondere bijdrage. De band is niet in een stijl te vangen. Maar dat er veel pop en folk in zit is duidelijk. De eigen liedjes – Van Liempt schreef de meeste – slingeren niet alleen op een prettige wijze qua muziek heen en weer, maar ook wat inhoud betreft. De teksten wisselen van een verontrustende aanklacht (Mijn land) tot liefdevolle intimiteit (Wat jij mag zijn). Aardse zaken als drank (Whisky en bier) en seks (Bourbon street) worden niet geschuwd. Satire (Man in het zwart) en mystiek (Teken van de tijd) komen eveneens voorbij. Het door Houkes geschreven en gezongen Bachus vormt met maatwisselingen en rustpunten een fraai intermezzo tussen de overige dertien nummers. In Als ze binnenkomt dringt zich de vergelijking met die andere (semi-)Brabantse band, Pater Moeskroen, op. Maar dat is alleen daar. Duidelijk is dat Zout muzikaal breder is georiënteerd. Het is vooral de aankleding van de liedjes die indruk maakt. Wereldmuziek van Brabantse bodem.
